Kitaplar

"Yirmi yılda New York'tan iki kat daha New York olmuş bir Amasya çizmek istesem Müjgan'ı çizerdim." Adalet Ağaoğlu'nun bir üçleme olduğunu bilmeden okuduğum ilk romanı "Ölmeye Yatmak" ismiyle beni çok etkilemişti. On seneden fazla olmuş olabilir okuyalı ondan içeriğini pek hatırlamıyorum. Sadece öğrencisiyle "yasak aşk" yaşayan profesör Aysel odaklı olduğunu hatırlıyorum. Magazinsel olduğundan aklımda bu kısmı kalmış.Devamı olan "Bir Düğün…

Çıktığından beri ilginç adıyla ve sonrasında Cihangir'e açılan müzesiyle hep dikkatimi çıkmıştı "Masumiyet Müzesi". Bir koleksiyoncunun bir kadının eşyalarını biriktirdiğini vs. biliyordum sadece. Kitabın içine dalınca çok net bir takıntı dünyasına giriyorsunuz. Bir şeyler biriktirmek? Dönüp kendime bakıyorum. Yıllarca her şeyin koleksiyonunu yaptım neredeyse... Yeri geldi mağazaların renkli karton torbalarına kadar. Hatıralarıma da çok düşkün oldum. Bir sürü hatıra kutum…

Yıllar önce Nobel ödülü almış yazarladan kitap baktığım sırada alıvermişim 1993'te Nobel Edebiyat ödülünü alan Toni Morrison'un Aşk isimli kitabını. Kapağında çıplak, arkası dönük ve elindeki aynaya gülümseyen siyahi bir kız fotoğrafı var. Açıkçası kitap boyunca kim siyahmış kim beyazmış pek anladığımı söyleyemem belki daha iyi anlamak için bu unsur önemli çünkü ırk farklılığının müthiş önemli olduğu bir dönemde ve…

Bir iki sayfa okudum ve tamam, epey güzel bulacağım bir kitap başlıyor. İlk başta saçma bir konu gibi gelse de içindeki mizahı, entelektüelitesi ve alaycı duruşuyla kitabın kahramanı Doppler'e epey sempati besliyorsunuz. An elk is for life… not just for Christmas. Hayatı boyunca başarı peşinde koşmuş (okulda, işte, evlilikte) birinin babasının ölümü ardından bir bisiklet kazası geçirmesiyle hayata bakış açısının…

Açıkçası çok bir beklentiyle başlamadım bu kitaba. Roman mı öykü mü ne onu bile bilmiyordum elime alırken.  8 ayrı hikaye karşıladı beni, her birinde de aslında yaşı 13-14 olan ergen bir erkek çocuğu baş rollerde. Fakat sanırsınız 40-50 yaşlarında. Bazı öykülerde anca sonuna doğru anlıyorsunuz yaşını bazılarında ilk satırlardan ele veriyor kendini ama tamamen büyümüş de küçülmüş bir karakter mevcut…

Bünyelerde "sarışının adı, esmerin tadı" klişesini uyandırsa da ya da bu benim çarpık çağrışımlarım da olabilir, küçüklükten beri bu kitabı her gördüğümde bir sempati duyardım. Sanırım Harry Potterlardan sonra 1000 küsür sayfaya yaklaşan ender okuduğum kitaplardan biri bu. Hikaye ise başlar başlamaz bir Sherlock kokusu veriyor... Sherlock'un "deduction"/ Tümdengelim methodunu çok iyi kullanan bir William'a rastlıyoruz. Bir de hikayeyi anlatan…