Epeydir merak ettiÄŸim bir isim de Niccolò Machiavelli’ydi. Süreki kullanılan “Makyavelist” tabirinin fikir babası olduÄŸundan da ilgimi çekiyordu. Açıkçası 1513’te yazılmış olan bu kitaptan “hedefe/amaca/zafere giden her yol mübahtır” tadında bir anlam çıkarmadım, belki de kendisini derinlemesine incelemediÄŸim için olabilir. Genel olarak hükümdarlık çeÅŸitlerini, hangi koÅŸulda hangi karakter tipinin nelere sebep olacağını, farklı yöntemler kullanıldığında bunların nelere mal olabileceÄŸini, hükmetmek için gerekli ÅŸartları, komÅŸularla iliÅŸkilerde dikkat edilmesi gerekenler gibi bir sürü farklı bakış açısına deÄŸiniyor. Bir nevi el kitabı yazmış; Ä°talyan olduÄŸu için zamanında Ä°talya topraklarında hüküm süren farklı devletlerin (Venedik Cumhuriyeti, Milano Dükalığı, Floransa Cumhuriyeti, Napoli Krallığı ve Roma Papalık Devleti) izlediÄŸi politikaları ve bunların ne gibi sonuçlar doÄŸurduÄŸunu sıkça örneklenfiriyor. Özellikle Yunan & Roma tarihinden de bolca atıfta bulunarak, her tespitini kendi tecrübesinden bir olaya baÄŸlayarak teoride kalmayıp pratiÄŸe de iniyor.
Kitapta iyi bir yöneticinin tilki-aslan kombinasyonu içinde hareket etmesi gerektiği vurgulanıyor. Bu iki hayvanın doğasını inceleyip birebir uygulamak gerektiğinin altını çiziyor.
“Bir prensin hayvan doÄŸasını iyi kullanabilmesi gerektiÄŸine göre, hayvanlardan tilki ve aslanı seçmelidir; çünkü aslan kendini tuzaklardan koruyamaz, tilki de kendini kurtlardan koruyamaz. Öyleyse, tuzakları tanımak için tilki, kurtları korkutmak için de aslan olmak gerekir: Yalnızca aslanlık edenler bu iÅŸten anlamıyorlar demektir. s:102
İnsan doğasıyla ilgili ilginç çıkarımlarda da bulunuyor; insanların maddi kayıpları manevi kayıplarından daha üstün tuttuğunu iddia ediyor:
…ama özellikle baÅŸkasının malından uzak durmalıdır; çünkü insanlar babalarının ölümünü mal varlıklarının kaybından daha çok unuturlar.” s:99
“Kesin kanım o ki, atılgan olmak temkinli olmaktan daha iyidir; çünkü tarih diÅŸlidir ve ona hükmetmek isteniyorsa, onu övmek ve zorlamak gerekir.
Talihin soÄŸuk davrananlardan çok, bu kiÅŸilere kendini temsil ettiÄŸi görülür; gene bu yüzden, kadın olarak (burada tarih kelimesinin hem latin kökenli dillerde hem de germen kökenli dillerde hep diÅŸi olduÄŸunun altını çizerim), hep gençlerin dostudur, çünkü gençler daha az temkinli, daha saldırgandırlar ve daha pervasızca hükmederler ona”. s:133
