Döndük! 11 aylık Barselona macerası noktalandı. Şimdi hedef herkesi görmek, her şeyi tekrardan tatmak, özlenen yerleri tavaf etmek bir nevi.
Hatta şu anda nerdeyse hiç gitmemiş gibi hissediyorum, koskoca bir sene geçti orada ama geçti ve gitti gibi geliyor. Bir yandan da düşünüyorum hayatımda kaç defa daha bu kadar farklı ülkeden insanla bir arada olup bir şeyler paylaşabileceğim!
Şimdi ise iş aramalar başladı; sıkıntı var tabii ki… Geçen Türkiye’de işsizlik oranının düştüğüne dair bir haber okudum, 1.2 puan düşerek %8.2 olmuş. Yeni mezun olmak kendini işverenlere, müdürlere, insan kaynaklarına anlatmak kolay değil. Ama sanki hepsi belli şeyler duymaya programlanmış gibiler. Ne bileyim, internette birçok mülakat tekniği var, duymak istedikleri bu şekilde insanların gerçekleri çarpıtarak kendilerini ifade etmesi mi anlamıyorum. Bir arkadaşım 17 telefon mülakatı yaptığını, ilk 10’unda dürüst cevap verdiğini ve hepsinden red aldığını daha sonra bu tekniklere çalıştığını ve sonraki 7 telefon mülakatından olumlu cevaplar aldığını aktardı. Ne kadar komik değil mi?
Belki de dışardan konuştuğum için böyle görüyorum bu durumu emin değilim, ama bir kişiyi değerlendirirken sadece kafanızdaki sorulara vereceği cevap üslubu olmamalı kriter. Bazı insanlar kendisini abartıyor, diğerleri çok mütevazı olabilir. Artık aslında herkes CV’sini çok süslüyor, o zaman kanıtlar istenmeli diyorum. Şu şu dilleri biliyorsa kişi tüm sertifikalarıyla gelmeli, hatta o dilde mülakata tabi tutulmalı. CV bazlı sorular sorulmalı, zaten CV’sini beğenerek çağırmıyor musunuz! :)