Hristiyan ülkede Noel’e dogru…

25 Euro ya Articket aldık ve Barcelona’da müzeden müzeye koşuyoruz, aslında hesaplı bir yöntem müze ziyaretleri için fakat öğrenciye ayrı bir fiyat uygulaması yok, fiyat fiks. Ama toplamda kafadan bir 50-70 euro vereceğiniz yerlere 25 euro ya gezebiliyorsunuz. Lakin bu konuda Berlin’i es geçemeyeceğim. Öğrenciye Museumkarte 20 Euro’ydu ve 1 senelikti, Articket 6 aylıkmış zaten tek seferlik olduğundan bir manası yok süresinin çok da. Museumkarte ile Berlin’de Museuminsel’deki tüm müzeleri ve başka anlaşmalı müzeleri 1 yıl boyunca sınırsız ziyaret edebilme hakkın oluyordu. Bugün Joan Miró’ya gittik, benim ikinci gidişimdi ve eserlerini  açıklamalarıyla tek tek inceledik. Dün de Dalí’ye gittiğimizden üst üste inceleme fırsatım oldu iki farklı gerçeküstü/sürrealist sayılan sanatçıyı, Dalí ile daha iyi anlaşıyoruz yani Dalí’nin kafasını daha iyi anlıyorum. Hoş ikisini de gezerken ” Adamlar ne kafalar yaşıyor ya ” demedim değil… Ama Dalí’nin ki yine daha yakın.  Miró  öyle bir noktaya geliyor ki, koskocaman tuale tek bir çizgi çekerek ( düz değil, kıvrımlı)  kendini anlatıyor.. Ya da böyle kendine ait bir kelime dağarcığı oluşturup resimlerini onun üzerine kuruyor ‘ Constellations ‘ ( takım yıldızı) serisi mesela: yıldızlar, hilaller, gözler gibi sembollerden oluşan resimler. Kendisi eminim ki nazar boncuğunu çok seviyordu/severdi.. Mesela göğe tırmanmak isteyen /kaçmak isteyen kadın diye bir tablosu vardı. Çok zorladım kendimi ama tablodan o hissi alamadım. Oysa ki,  Dalí’ye baktığımda onun dünyasına olmasa da bir dünyaya dalabiliyorum, hatta ilham alabiliyorum…Miró’nun ise çoğu tablosu bakteri dünyasını anlatıyormuş gibi geliyor. Özellikle de üçlemeleri (triptych)… Müzede dikkatimi çeken en büyük şey tabloların yanındaki canlı barkodlar oldu. Zaten sergi bitiminde sponsorlardan birinin Apple Store olduğunu gördüm. Daha sonra bir görevliye sorduğumda yanında barkod olan  her resmi, barkodun resmini çekerek internetten aratabiliyormuşuz tabii ki bunun için bu uygulamaya elverişli bir telefon gerekiyor!..
Onun dışında bir Noel coşkusudur gidiyor; herkes ellerinde torbalarla. Ben ise 6 Ocak’ı bekliyorum; asıl indirim o zaman başlıyormuş. Bu arada Desigual mağazalarının dönem dönem farklı şubelerinde parti yaptıklarını fark ettik. Tesadüfen birine rastladık ve beleş mojitoyu mideye indirdik. Her yer renk renk balonlarla süslendiğinden; özellikle 2-7 yaş arası çocukları kendine çeken mağaza bir istisna olan beni de kendine çekti. Ben de renk renk balonları toplayarak salına salına Passeig de Gracia semalarında süzüldüm. Geçen her çocuğun özenen bakışları altında balonlarımla yürüdüm; hatta bir tanesi gelip bir balonumu istedi :)