“Yalnızca kaçıklar için”
Geçen yaz başladığım bir otel odasında kaybettikten sonra anca tekrardan satın alıp okumaya başladığım bir kitap oldu Bozkırkurdu. İlk başlarda o kadar da içine sarmamıştı. Ta ki kitabın asıl yüzü yani "Bozkırkurdu"nun kişisel notlarına ulaşılıncaya kadar... Bu notlara ulaşınca kitap birden kendini "büyülü gerçekçilik"e vuruyor ve ne gerçek ne hayal ayırt edemediğiniz bir örgüde yazarın peşinden koşuyorsunuz, çıkarımlarını hayran hayran…