Eski zaman filmlerini, dizilerini izlemeyi çok seviyorum. Elbette ki o zamanlarda geçen romanları okumayı da! Belki de ilk Jane Austen ile başladı bu maceram. Bir yazarın tüm eserlerine ne deniyor bilmem, müzik olsa tüm diskografisini okudum derdim.
Bu dizileri, filmleri izledikçe dinin gücü beni mest ediyor. Nasıl bir güç ki bu, insanlar Tanrı temsilcisi olarak gördükleri kişilere gözlerini kırpmadan güveniyorlar, nasıl bir güç ki bu, o kişilerin günahlarını bağışladıklarına inanıyorlar..
Taht uğruna yapılan savaşları gösteriyor birçoğu. Ne canlar yitmiş uğruna, bir kişinin hükümdarlığı için sadece, on binler kendini feda etmiş. Biliyorum, petrolün oluşması için binlerce yıl geçmesi gerekiyor ama yapılan savaşlarla epey katkı yapılmış olduğunu düşünüyorum. İnsan ölüsü = Organik atık?
The Tudors’dan tutun Spartaküs’e, Game of Thrones’dan, The Pillars of Earth’e din etrafında dönen yönetim biçimi. Ruhban sınıfı ve onların statü kavgası yüzünden ölen binlerce insan. Kadınların cadı diye yakılmasını demiyorum bile! İşine gelmeyenleri öldür, yak..Evet, diri diri yak. Buna da Auto de fe desinler…
Kilisenin, 1492’de İspanya’ya Yahudilerin girişini yasaklaması anca 1968 yılında kaldırılmış. Bu ne kin, bu ne öfke… Ve hala engizisyonun arkasında gibi geliyor bana kilise, ne kadar bazı şeylerin yapılmasının doğru olmadığını kabul etseler de…İlgilenirseniz bununla ilgili 4 bölümlük belgesel yapılmış, ben merakımdan izlemiştim:
 |
| Sambenito |
