Eyfel kulesine nazır Souad Massi ft. Marc Lavoine. 9 yıl aradan sonra tekrar Paris! Farklı bir gözle, bol müzeli ve bol gözlemli. Louvre’da 4, Musée d’Orsay da 3, Musée d’Orangerie’de 1,5 saat geçirerek hem sanat dünyasında level atladık hem de belleğimizi epey besledik. O kadar çok güzel tablo gördüm ki bir süre sonra tepki duymamaya başladım. Şu an müze tatmini açısından hala Madrid’i daha önde görüyorum ama Paris de hemen ardından geliyor.
Durun ama önce tatlıyla başlayalım ve bir Fransız & Japon füzyonu sunan Pâtisserie Sadaharu Aoki‘ye girelim ve bir Symphonie ısmarlayalım €5,5 :
Evet tatlımızı Luxembourg Bahçeleri’nde yedik. Daha etraf pek yeşillenmemiş, ağaçlar çıplak. Bir an önce şehre dalmak istiyoruz. Notre Dame’dır, Sen Nehri’dir, Louvre’dır, Concorde’dur… Notre Dame’ın Kamburu çizgi filmi çıktığında yıl 1997’ydi sanırım. Esmeralda’dan çok etkilenmiştim, bir de kilisenin o korkunç heykellerinden. Mc Donalds çocuk menülerinde hediye verirdi:
Mc Donalds hediyeleri
Korkunç heykeller
Bir kiliseden çıkıp diğerlerine yolculuk. Saint-Étienne-du-Mont ve Sainte Chapelle. Etienne, Pantheon ‘un hemen yanında yer alıyor, çok güzel bir kilise. İki adet simetrik sarmal merdivenleri bulunuyor, derinliklerine kadar gidemedik. Görevli sadece ibadet edecekseniz alırım diye tutturdu :(
Saint-Étienne
Saint Chapelle iki katlı. İlk girdiğimizde rengarenk sütunları olan bir kilise görünce Sinan isyan etti bu muydu diye amma üst katı varmış, çıkınca cevabımızı aldık. Bu mudur? Budur. Boydan boya vitraylardan gözlerinizi alamıyorsunuz.
Sainte-Chapelle 1.Kat
Sainte-Chapelle 2.Kat
Louvre: Çarşamba ve Cuma günleri 21:45’e kadar açık Oleyyy! Tüm Paris’te uygulanan 25 yaşa kadar Avrupa Birliği vatandaşlarına ücretsiz müze hakkı Louvre’da Cuma günleri esneklik göstererek tüm dünya vatandaşlarını kapsıyor. 26- iseniz ücretsiz gezebilirsiniz. Diğer müzelerde indirimli tarifeden giriyorsunuz şayet A.B. vatandaşı değilseniz. Louvre’da bir 4 saat, Musée d’Orsay‘da 3 saat ve Musée d’Orangerie de 1,5 saat geçirerek sanatsal anlayış boyutumuzu daha da yukarılara tırmandırıyoruz. Louvre epey yorucu bir müze; her şey çok dağınık, bir süre sonra önünüzde en ünlü ressamların tabloları bile olsa bakıp geçiyorsunuz sadece. Bu konuda Orsay çok başarılı. 80 küsür odası var; gezmesi vakit almasına rağmen derli toplu. Empresyonistleri bekleriz :) Kimler yok ki burada? Monet, Degas, Renoir, Cezanne, Manet, Van Gogh, Gauguin… Orangerie ise Monet’in nilüferlerine adanmış diyebilirim :) Picasso ise maşallah her yerde!
Le Bain turc
Efsanevi tablo, Tudors’a selam olsun
Halka Yol Gösteren Özgürlük
Jardin des Tuileries’in paralelinde Angelina adlı bir pastane bulunmakta. Bir Paris klasiği olan mekanın sıcak çikolatası ve Mont Blanc isimli kestaneli pastası çok meşhur dediler denedik. Gerçekten lezzetli, sunumları şık fakat fiyatlar da bir o kadar yüksek. Mekan büyük olmasına rağmen boş yer bulmak zor ve hep bir kuyruk var. Mont Blanc €8.90, Sıcak çikolata €8.20, Saint Honore €9.30.
-
- Mont Blanc
-
- Saint Honore
Eyfel Kule’sine gelince :) Saat başlarında ışıl ışıl oluyor efenim bu kule. Elmas gibi pırıl pırıl bling bling :) Gelmişken Marc Lavoine ve Souad Massi’yi anmadan edemiyoruz ve açıyoruz Paris’i:
En azından diyor Marc, Eyfel Kulesi bana sadık kaldı:
“J’adore ta tour Eiffel, Au moins elle, elle est fidèle”
Işıldayan kulenin Sinan’da yaptığı etki de şu şekil:
Son gün, uçuşa saatler kala Paris’in Yahudi Mahallesi’ni keşfediyoruz, Alice’in önerisiyle . Les Halles’in arka tarafında kalan bu bölge Marais isminde, Rue des Rosiers’i gezin diyor Alice. Gaylerin de yoğunlukla yaşadığı bu mahallede Ortodoks Yahudileri ve gayleri bir arada görmenin yarattığı tezatlığı mutlaka görün diyor. Hızla ilerliyoruz, yolda bir parkta mola veriyoruz. Fransız olduğunu tahmin ettiğim bir aile çocuklarıyla oturuyor. Çocuğuna sinirlenen baba bir tokat atıyor. Bu gördüğüm ilki değil. Metroda da siyahi bir anne çocuklarına sinir olup 1-2 tane geçirmişti. Bu kadar halka açık aile şiddeti görmemiştim üst üste. Üzülüyorum… Yola devam ediyoruz ve 2 tane şirin dükkan buluyoruz. Fotoğraf çektirmeden edemiyorum:
Alice’in bahsettiği sokağa yaklaşırken adım adım bir sürü Falafelci görüyoruz. O da nesi? İnanılmaz bir kuyruk her birinde. En az 7-8 dükkan var ve metrelerce kuyruk. Arada “kosher” pastaneler de var. Çoğu dükkanın üzerinde Ortodoks Yahudiliği Cemiyeti’ne ait olduklarına dair bir ibare var. Epey geleneksel bir fırın görüyorum( Murciano Boulangerie et Patisserie). Vitrininde hanukiya, içerdeki görevli siyah kippalı. Yine siyah kippalı, epey uzun sakallı ve geleneksel kıyafetli bir müşteri içeri giriyor. Mamüller hakkında lezzetli diyemeyeceğim. Herhalde olay daha çok kültüre ait olmakla ilgili…
Murciano Boulangerie
Burada en kült olan mekanlardan biri ise Sacha Finkelsztajn. Satılan ürünler epey tanıdık gelecek, hatta “Börek” bile göreceksiniz. O değil de hala Versailles Sarayı’nı göremedim, ben ona yanıyorum. La fa, la sol! :)
